Het graf van Nacht (TT 52) – decoraties deel 2

De linkerzijde van de achterwand van het graf van Nacht (TT 52) uit het Nieuwe Rijk is zwaar beschadigd maar bevat een aantal prachtige afbeeldingen van het ‘Mooie Dalfeest’.

Het bovenste nog zichtbare register toont prachtige scènes met sieraden en pruiken met haarbanden uitgedoste dames gezeten achter een blinde harpspeler. Met gracieuze gebaren worden de achterste dames bediend door een jong dienaresje en delen de vrouwen bessen van de alruinplant met elkaar. Eén van de dames houdt de ander lichtjes bij de arm vast, de voorste vrouw ruikt aan een waterlelie. De harp van de harpspeler is versierd met schilderingen van waterlelies. De ogen van de harpspeler zijn gesloten en de vetrolletjes op zijn buik getuigen van een zekere leeftijd en een zittend bestaan.

De scène eronder toont een dienaar die offers brengt aan de grafeigenaar en zijn echtgenote. Onder de stoel van de echtgenote Taoey verorbert een gele kat een visje. Gasten nemen deel aan het grafbanket en worden ondertussen vermaakt door drie muzikantes. Deze beroemde scène toont een fluitspeelster, luitspeelster en harpspeelster. De middelste muzikante, slechts gekleed in een klein heupgordeltje lijkt te dansen. Met haar lichaam naar voren gericht buigt ze zich licht naar achter en lijkt de fluitspeelster iets toe te fluisteren.

Op de rechter achterwand bevinden zich twee registers waarin de grafeigenaar en zijn echtgenote achter offertafels zitten die beladen zijn met allerlei offergaven. De echtgenote houdt lieflijk een arm om de schouder van haar echtgenoot terwijl haar andere hand rust op zijn onderarm. In het vervolg van het bovenste register is te zien hoe beiden tezamen met hun ‘denkbeeldige’ kinderen jagen op vogels en vis in het papyrusmoeras.

Achter Nacht, staand met een werpstok in de hand om vogels te vangen, staat een meisje met een klein eendenkuikentje in de hand. Mogelijk is zij een dochter van Nacht. Aan de overkant is te zien hoe Nacht vissen vangt met behulp van een speer. Opvallend detail hierbij is dat de speer niet is weergegeven. Vogels springen op van hun nesten en vlinders fladderen rond. Onder de moerasscène is te zien hoe druiven worden geoogst en tot wijn worden verwerkt. De trossen worden geplukt en in manden gestopt. Vervolgens worden de druiven met de voeten door arbeiders tot sap geperst en opgevangen in een bekken.

De kruiken met de wijn zijn voorzien van een kleistop en zegel. Dit was bedoeld om er de soort wijn en het oogstjaar op te vermelden. In het onderste register is te zien hoe men vogels vangt met behulp van een trapeziumvormig klapnet. De vogels worden uit het net geplukt, opengesneden, schoongemaakt en ingesmeerd met zout. Nadat ze opgehangen en gedroogd zijn, worden ze voorzien van nog meer zout en in aardewerk potten geconserveerd. Opvallend in deze scènes is dat, net als in de landbouwscènes, het haar van de arbeiders over het algemeen slecht verzorgd is.

Wellicht werden zij zo afgebeeld om een lagere status uit te beelden. De rechterzijwand van het voorvertrek is nooit voltooid. In twee registers zijn wederom Nacht en zijn echtgenote afgebeeld bij offertafels. De afbeeldingen zijn echter niet volledig ingekleurd en de tekstkolommen zijn leeg. Het bovenste register toont offerdragers met bloemen en zalfolie voorafgegaan door een sem-priester, te herkennen aan het luipaardvel om zijn schouders. Het onderste register toont vier priesters met offergaven.

LdJ

Lees ook: Het graf van Nacht (TT 52) algemene introductie en decoraties deel 1

Bronnen:
– Das Grab des Nacht – A. Ghaffar Shedid en M. Seidel
– De schatten van Luxor en de Vallei der Koningen – K.R. Weeks