Museo Egizio, Turijn.
Ramses II was de derde vorst van de 19de dynastie volgens de Koningslijst. Hij was de zoon van Sethy I en koningin Toeya. Met een regeerperiode van 67 jaar was hij een van de langst regerende farao’s van het oude Egypte. Geen andere farao liet zoveel bouwwerken en standbeelden na als hij. Ook het aantal koninklijke kinderen was bij geen koning zo groot als bij hem.
De belangrijkste bron voor het onderzoek naar zijn kinderen zijn de op tempelmuren afgebeelde processies van koninklijke nakomelingen. Onderzoek heeft aangetoond dat hij tussen de 48 en 50 zonen en 40 tot 53 dochters had. Deze kinderen werden bij acht grote koninklijke echtgenotes verwekt.
Als jonge prins ging Ramses II al mee met de veldtochten van zijn vader Sethy I. Hij staat afgebeeld tijdens de Libische en Hethitische campagne van Sethy I. Toen hij op 25-jarige leeftijd de troon besteeg, was hij van plan het Egyptische rijk groter en machtiger dan ooit tevoren te maken.
Om de controle over de Syro-Palestijnse kuststrook te verzekeren, trok Ramses II tijdens de zomer van zijn vierde regeringsjaar naar Syrië. Het Egyptische leger trok snel door Kanaän, naar het noorden richting Fenicië. Hij kreeg het zelfs voor elkaar om de koning van Amoerroe, een vazal van de Hethieten, trouw te laten zweren aan hem.
Na de campagne in het 4de regeringsjaar stond niets hem meer in de weg om het volgende jaar de strategische stad Kadesj in te nemen. De Hethitische koning Moewatallis wilde de inname van deze stad voorkomen en trok net als Ramses II met een grote strijdmacht richting Kadesj. In de lente van zijn 5de regeringsjaar troffen beide legers elkaar. De uitkomst van de slag bij Kadesj was echter niet de uitkomst waar hij op gehoopt had. Na een zware, schijnbaar onbesliste strijd trok hij zich terug naar Egypte.
De Hethieten wisten Amoerroe weer onder hun invloedsfeer te brengen. De Egyptische invloed in Syro-Palestina liep door de slag bij Kadesj een flinke klap op. Het kostte Ramses II meerdere campagnes om de greep op Syro-Palestina terug te winnen. Tot een nieuw conflict met de Hethieten kwam het niet. Uiteindelijk werd in het 21ste regeringsjaar een niet-aanvalsverdrag tussen de beide grootmachten gesloten. Hierin werd onder andere afgesproken dat Egypte nooit meer aanspraak zou maken op Amoerroe en Kadesj.
Loeksortempel, Loeksor.
Op het gebied van bouwactiviteiten was Ramses II zeer succesvol. In heel Egypte werden tempels en beelden met zijn naam erop vervaardigd. In Loeksor breidde hij de tempel van Karnak en de Loeksortempel op grote schaal uit. Op de westoever bouwde hij zijn gigantische dodentempel, het Ramesseum. Zijn grootste bouwactiviteit vond plaats in het zuidelijke Nubië.
In de rotsen bij Aboe Simbel werden twee grote rotstempels uitgehakt. Voor de grootste tempel werden vier kolossale beelden van achttien meter hoog uitgehakt. Deze tempel zou dienen als het middelpunt van alle religieuze activiteiten in Nubië en het centrum voor de verering van Ramses II. De tweede, iets kleinere tempel was gewijd aan Hathor en Nefertari, de grote koninklijke echtgenote van Ramses II.
Over de afkomst van Nefertari is niets bekend. Zij was tot haar dood in het 24ste regeringsjaar de grote koninklijke echtgenote. Haar graf in het Dal der Koninginnen (QV 66) wordt beschouwd als een van de mooiste graven in Egypte. Volgens de koninklijke traditie trouwde Ramses II ook met een aantal directe familieleden, waaronder drie van zijn dochters.
Het niet-aanvalsverdrag met de Hethieten werd verstevigd met twee huwelijken tussen Ramses II en Hethitische prinsessen. Op ongeveer 92-jarige leeftijd overleed farao Ramses II. Hij werd begraven in het Dal der Koningen (KV 7). Zijn dertiende zoon Merenptah volgde hem op.
PvG
Zie ook de koningskaart voor meer informatie over deze farao.
Bronnen:
– De grote farao’s – T.G.H. James
– Ramses II – J. Tyldesley
– Pharaoh triumphant – K.A. Kitchen
– Chronicle of the Pharaohs – P.A. Clayton
– The Complete Royal Families of Ancient Egypt – A. Dodson en D. Hilton